-آيا عمر جاودانه و آب حيات و اين كه حضرت خضر از آب حيات نوشيد و عمر جاودانه يافت درست است؟

(0)
-چه كسي در آخرت بهره مند وبي بهره مي باشدچرا؟(0)
-چرا ما نمي توانيم شناخت دقيق و كاملي از عالم , آخرت داشته باشيم ؟(0)
-با تامل و دقت در انسان و طبيعت روشن مي شود كه انسان همواره در پي دفع ضرر ازخود و جلب منافع است و از اين طريق حيات خود را حفظ كرده , به بقا ادامه مي دهد . امـا از آنـجـا كه دفع ضرر و جلب منفعت في حد نفسه نمي تواند انسان رابرانگيزد و به عمل وادار سـازد خـداوند اعمال را همراه با لذت يا رنج قرار داده است و انسان در پي لذت برمي آيد و مثلا با خـوردن و آشاميدن و زناشويي كردن لذت مي برد و از اين طريق در حقيقت حيات و بقاي خود را ادامه مي دهد . امـا اگـر فـرض كـنيم انسان نه دچار ضعف و بيماري شود و نه نابود گردد , كما اينكه در جهان آخـرت چنين است ديگر لذت ها فايده اي براي او ندارند , زيرا لذت ها در دنيا براي اين بودكه انسان تشويق به عمل شود تا به بقاي خود ادامه دهد . بنابراين چرا خداوندهمواره انسان را به لذت هاي گوناگون جهان آخرت وعده مي دهد در حاليكه اين لذت هادر آنجا فايده اي ندارند ؟(0)
-چـگـونه ممكن است امر جاويداني كه ابتداي آن روز قيامت است كه در آن آسمان و زمين از ميان مي روند , به بقاي آسمان و زمين مقيد شود ؟(0)
-چرا عدم ايمان به آخرت , موجب عذاب ابدي مي شود ؟(0)
-آيا انسان ها در آخرت هم مثل اين دنيا از اختيار برخوردارند؟(0)
-آخرين مرحله كمال انسان در آخرت چيست ؟(0)
-عقب ماندگان ذهني و كودكان در آخرت در چه حالي هستند؟(0)
-آيا در جهان آخرت با همين تركيب حاضر مي شويم ؟(0)
-آيا عمر جاودانه و آب حيات و اين كه حضرت خضر از آب حيات نوشيد و عمر جاودانه يافت درست است؟

(0)
-چه كسي در آخرت بهره مند وبي بهره مي باشدچرا؟(0)
-چرا ما نمي توانيم شناخت دقيق و كاملي از عالم , آخرت داشته باشيم ؟(0)
-با تامل و دقت در انسان و طبيعت روشن مي شود كه انسان همواره در پي دفع ضرر ازخود و جلب منافع است و از اين طريق حيات خود را حفظ كرده , به بقا ادامه مي دهد . امـا از آنـجـا كه دفع ضرر و جلب منفعت في حد نفسه نمي تواند انسان رابرانگيزد و به عمل وادار سـازد خـداوند اعمال را همراه با لذت يا رنج قرار داده است و انسان در پي لذت برمي آيد و مثلا با خـوردن و آشاميدن و زناشويي كردن لذت مي برد و از اين طريق در حقيقت حيات و بقاي خود را ادامه مي دهد . امـا اگـر فـرض كـنيم انسان نه دچار ضعف و بيماري شود و نه نابود گردد , كما اينكه در جهان آخـرت چنين است ديگر لذت ها فايده اي براي او ندارند , زيرا لذت ها در دنيا براي اين بودكه انسان تشويق به عمل شود تا به بقاي خود ادامه دهد . بنابراين چرا خداوندهمواره انسان را به لذت هاي گوناگون جهان آخرت وعده مي دهد در حاليكه اين لذت هادر آنجا فايده اي ندارند ؟(0)
-چـگـونه ممكن است امر جاويداني كه ابتداي آن روز قيامت است كه در آن آسمان و زمين از ميان مي روند , به بقاي آسمان و زمين مقيد شود ؟(0)
-چرا عدم ايمان به آخرت , موجب عذاب ابدي مي شود ؟(0)
-آيا انسان ها در آخرت هم مثل اين دنيا از اختيار برخوردارند؟(0)
-آخرين مرحله كمال انسان در آخرت چيست ؟(0)
-عقب ماندگان ذهني و كودكان در آخرت در چه حالي هستند؟(0)
-آيا در جهان آخرت با همين تركيب حاضر مي شويم ؟(0)

مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.

  کد مطلب:33876 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:21

كراماتي كه از برخي ( مانند قورت دادن سنگهاي بزرگ و خوردن تيغ و سم و غيره ) سر مي زند چگونه توجيه مي شود ، آيا اينها الهام گرفته از عرفان اسلامي است ؟
عرفان از ماده عرف به معناي شناختن است و در اصطلاح آن مقام بزرگ معنوي است كه شخص عارف در سير و سلوك خويش بدان نايل شود . عرفان شهود است نگاه دقيق است ، ابتداء حق را مي بيند و آنگاه سايه حق را . همچون شخصي كه ابتداء نور را مي بيند و بعد در پرتو نور اشياء را . « ما رايت شيئاً الا ورايت الله قبله و بعده و معه و فيه » عرفان سبب مي گردد كه شخصي عبد شود و هر چه درجه عبوديت بالا رود ، درجه عرفان بيشتر مي شود و چون كمال وجودي شخص در{P - حضرت علي ( عليه السلام ) . P}
عبوديت و عرفان اوست ، ارتقاي درجه عرفان و عبوديت سبب انبساط وجودي شخص مي گردد و شخص را قابل تعويض مقاماتي از جانب خداي متعال مي گرداند تا از اولياء الله شود و چون از اولياء الله شد ممكن است كراماتي از او ظاهر شود كه از ديگران مقدور نباشد و سيره و سبك رفتار حضرت محمد ( ص ) و بعد از آن سبك رفتار امامان معصوم ( عليهم السلام ) كه همان سنت رسول خدا ( ص ) است در بردارنده عرفان كامل اسلام است و رسيدن به عرفان كامل منحصر به همان سيره است . « لقد كان لكم في رسول الله اسوه حسنه لمن كان يرجوا الله و اليوم الاخر و ذكر الله كثيرا ؛ رسول خدا ( ص ) براي كساني كه به جهت ايمان و اعمال صالحشان به خدا و روز قيامت اميدوار هستند اسوه و الگوي نيكويي است » .
خروج از اين سيره ، ورود در طريق شيطان است و به هر سبكي كه باشد . پيامبر ( ص ) واسطه فيض در عرفان خلق به خداست كه با اطاعت او خدا ، اطاعت مي شود كسي او را اطاعت نكند ، خدا را اطاعت نكرده است .
بادقت در سير و سلوك بعضي صوفيان خواه اهل سنت و تشيع كه كارهاي خارق العاده از آنان مشاهده مي شود روشن مي گردد كه آنان از سيره و سبك رفتار رسول الله ( ص ) خارج شده اند و روشهايي را اختراع كرده اند كه در اسلام بدعت است . و اينان به واسطه برخي از اعمال مشمول الهامات شيطاني هستند .
چنانكه قرآن مجيد مي فرمايد : « و ان الشيطان ليوحون الي اوليائهم ؛ و به راستي كه شيطان به دوستان و پيروان خود الهام مي كند . »
{P - سوره انعام ، آيه 121 . P}
« و من يعش عن ذكر الرحمن نقيض له شيطاناً فهو له قرين ؛ هر كه از ياد خدا اعراض كند شيطان را بر انگيزيم تا بار و همنشين دائم وي باشد و آن شيطان هميشه آن مردم از خدا غافل را از راه خدا باز دارند و به ضلالت و گمراهي افكنند و نيندازند كه هدايت يافته اند . »
{P - سوره زخرف ، آيه 35 ، P}
و كارهاي عجيب و غريب آنها معلول الهامات شيطاني و قرين شدن با شيطان است .
براي شناخت تفصيلي مطلب به كتاب حقيقه العرفان صفحات 247تا 261 مراجعه فرمائيد .
به هر حال رياضتهاي نامشروع و عمل به روشهاي اهل بدعت انساني را مقرب شيطان كرده تا جايي كه ملهم به الهامات شيطان شده و شيطان قرين و همدم او مي گردد و به او ياري مي رساند .

مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.